Profilaktyka zdrowotna to niezwykle ważny aspekt właściwej opieki nad psem oraz wyraz prawdziwej troski o jego życie i zdrowie nie tylko "tu i teraz" ale też w dalekiej przyszłości.
Podstawowym elementem ochrony zdrowia naszych psiaków są szczepienia profilaktyczne.
Chronią one naszych ulubieńców przed ciężkim chorobami wirusowymi, które nie tylko mają ciężki przebieg i wysokie ryzyko powikłań, ale też nierzadko są śmiertelne.
Pierwsze szczepienie (szczepionką dwuskładnikową) wykonuje się między 5 a 6 tygodniem życia. Tak więc obowiązek ten spada na hodowcę. Uprzednio maluszki zostają odrobaczone. Kolejne szczepienia przypadają na 9 oraz 12 tydzień życia. Po takiej "serii" nasz czworonożny przyjaciel nie musi się bać nosówki, choroby Rubartha, parwowirozy i parainfluenzy. Aby podtrzymać poziom przeciwciał na właściwym poziomie powtarzamy szczepienie co roku - jednak w przypadku psów dorosłych będzie to już jednorazowa dawka zamiast trzech.
Jeśli spodziewamy się, że nasz psiak będzie przebywał w dużych skupiskach psów (wystawy, hotele) to warto dodatkowo zaszczepić go przeciwko kaszlowi kennelowemu. Zaleca się też zaszczepić psa przeciw leptospirozie, zwłaszcza gdy spaceruje/pracuje przy naturalnych zbiornikach wodnych. Warto porozmawiać ze swoim lekarzem weterynarii na temat wyboru właściwych szczepień, ich kolejności i częstotliwości.
Przed przystąpieniem do szczepienie psa lekarz powinien wykonać badanie kliniczne i przeprowadzić wywiad z właścicielem. Właśnie dlatego weterynarz mierzy psu temperaturę, omacuje brzuch i wypytuje o wymioty czy biegunkę. Wszelkie infekcje czy niedyspozycje są przeciwwskazaniem do wykonania szczepienia. Zwykle odstępuje się też od szczepienia suczek w trakcie cieczki.
Jeśli podczas wizyty okaże się, że pies od dawna nie jest odrobaczany - lekarz zamiast po igłę i strzykawkę - sięgnie po tabletki. Producenci szczepionek zaznaczają, że u zarobaczonego psa odpowiedź organizmu na szczepienie może być niewystarczająca. Dlatego najlepiej odrobaczyć psa ok. 10 dni przed terminem szczepienia.
Niezwykle rzadko szczepienie może wywołać reakcję alergiczną czy wstrząs anafilaktyczny. Trzeba jednak zaznaczyć, że to sytuacje skrajnie sporadyczne, a reakcję alergiczną może wywołać również podanie każdego innego leku. Nie ma więc powodu do strachu.
Tym, którzy obawiają się czarnego scenariusza należy polecić odwiedzenie przychodni weterynaryjnej w godzinach porannych (nie tuż przed zamknięciem). Po szczepieniu można wtedy posiedzieć w poczekalni godzinkę a nawet dwie :) Po upływie tego czasu lekarz ponownie zbada pacjenta i oceni czy nie dzieje się coś niepokojącego. W razie potrzeby szybko zareaguje i poda odpowiednie leki.
Po szczepieniu zdarza się, że pies jest bardziej osowiały i ma mniejszy apetyt. To zupełnie normalna reakcja i nie należy się martwić. Tym bardziej, że może wystąpić, ale nie musi:)
Kilka dni po szczepieniu nie zaleca się intensywnego obciążania psa - dotyczy to głównie psów sportowych i pracujących. Codzienny spacer do lasu jest jak najbardziej mile widziany:)
Szczenięta uzyskują pełną odporność dopiero gdy przejdą pełen cykl szczepień - do tego czasu należy unikać dużych skupisk psów czy osiedlowych trawników. W przypadku psów dorosłych nie ma takich obostrzeń.
Ponieważ Polska nie jest krajem wolnym od wścieklizny właściciele psów są prawnie zobligowani do corocznego szczepienia psów przeciwko tej chorobie. Szczepieniom podlegają psy od 12 tygodnia życia. Właściciel zaszczepionego psa otrzymuje zaświadczenie o szczepieniu i "blaszkę" do obroży.
Jeśli przygarniemy psa z niewiadomego źródła i nie mamy danych na temat jego szczepień - traktujemy takiego psa jak niezaszczepionego. Odrobaczamy go i szczepimy. Jeśli nawet był szczepiony w tym samym roku to ponowne podanie dawki szczepionek jest zupełnie bezpieczne.
tekst Liliana Bonk
konsultacja : lek.wet. Karina Gibas