Rozbuchane pożądanie seksualne u psów nosi nazwę „satyriasis” i wbrew pozorom nie jest kłopotliwe jedynie dla opiekunów nadaktywnych zwierząt. Jest to bowiem określona jednostka chorobowa, a nie tylko tak zwany problem wychowawczy. Hiperseksualność u psa można rozpoznać po konkretnych objawach, ale także – co najistotniejsze! – skutecznie leczyć. Terapia oszczędzi nam, właścicielom, niewygodnych sytuacji, a naszym pupilom poważniejszych komplikacji zdrowotnych.
Dojrzałość seksualna u psa
Psy w wieku szczenięcym nie są świadome występowania dwóch płci, ani dzielących je różnic – zachowują się zwykle bezpłciowo. Sytuacja zmienia się, gdy zwierzę zaczyna dojrzewać. W okresie pierwszej cieczki u suczki - u psów pojawia się świadomość seksualna. Nie tylko zauważają i rozróżniają obie płci, ale i uznają samych siebie za istoty seksualnie aktywne.
Konsekwencja tej samoświadomości to pewne zachowania, które – co należy podkreślić – są zupełnie normalne i prawidłowe dla wchodzących w dojrzałość organizmów. U psów – zarówno samców, jak i suczek – dostrzec można pierwsze impulsy samopoznania i samozadowolenia. Zwierzęta często rozwijają nawyki pocierania czy lizania swoich narządów płciowych; za ich sprawą badają swoje ciała.
Mimo że może się to wydawać kłopotliwe, jest – jak wspomnieliśmy – całkowicie normalne. Jakie sytuacje mogą więc zacząć budzić nasz niepokój? Kiedy zachowanie psa wykracza poza tak zwaną normę? Jak rozpoznać nadmierny popęd seksualny u psa?
Nadmierny popęd u psa
Kłopot pojawia się, gdy apetyt seksualny zwierzęcia staje się zbyt duży, a niemożność jego wygaszenia skutkuje zachowaniami, które zagrażają zdrowiu, a nawet życiu czworonoga. Wśród samców przeważają próby zaspokojenia swoich seksualnych potrzeb przy pomocy substytutu, którym stają się zwykle nasze nogi, zabawki czy inne przedmioty. Ponadto pojawia się niepokój, a niekiedy i agresja.
Psy mają też wtedy zwiększoną tendencję do ucieczek, które mogą się skończyć dla nich tragicznie. Ryzyko kontaktu z pasożytami czy chorymi lub agresywnymi osobnikami, a także wypadki komunikacyjne to jedne z wielu możliwych konsekwencji tego typu samotnych eskapad.
Samice co prawda są w mniejszym stopniu narażone na satyriasis, ale i w ich przypadku możliwe jest obsesyjne zachowanie seksualne, przejawiające się wręcz maniakalnym pocieraniem czy wylizywaniem się.
Co najważniejsze, niemożność zaspokojenia swoich potrzeb i brak satysfakcji prowadzi do różnorakich problemów psychicznych i rozwoju wielu zaburzeń, w tym – w przypadku samic – powstawania torbieli na jajnikach.
Ruchy kopulacyjne u psów
Pamiętaj jednak, by nie wpadać od razu w panikę. Tak zwane ruchy kopulacyjne u psów to zachowanie całkiem normalne, o ile nie występuje zbyt często. Co więcej, zazwyczaj nie ma podłoża seksualnego. W większości przypadków psy przejawiają w ten sposób swoją chęć dominacji lub kontroli drugiego osobnika czy sytuacji.
Jeśli pies wykonuje ruchy kopulacyjne wobec Ciebie, nie krzycz i nie gań go za to. Zareaguj w szybki i jasny dla pupila sposób, kładąc mu na chwilę obie ręce na karku – dasz mu tym samym do zrozumienia, że to Ty jesteś panem sytuacji. Pies z pewnością zrozumie ten przekaz.
Jak zmniejszyć popęd u psa?
Co jeśli sytuacja Cię przerasta, a Twój pies cierpi z powodu wygórowanego apetytu seksualnego? Podstawowym rozwiązaniem tego problemu jest kastracja lub sterylizacja, czyli usunięcie narządów płciowych samca lub suczki. Zabieg ten nie jest równoznaczny z całkowitym wyeliminowaniem pożądania seksualnego, jednak w większości przypadków skutkuje jego znaczącym zmniejszeniem.
Zwierzęta po sterylizacji zwykle stają się znacznie spokojniejsze. Przestają rządzić nimi hormony. Najlepsze efekty zauważalne są w sytuacji przeprowadzenia zabiegu jeszcze przed jakimkolwiek kontaktem seksualnym z drugim osobnikiem.
Sterylizacja – jedyne rozwiązanie problemu nadmiernego popędu u psów?
Zabieg sterylizacji jest pierwszą i najczęściej stosowaną metodą leczenia satyriasis u psów. Niekiedy jednak niewystarczającą. W takim przypadku niezbędna może się okazać tresura psa, najlepiej u specjalisty. Dobrze poradzić się także doświadczonego behawiorysty, który opracuje najlepszy plan działania.
Jedną z polecanych metod rozładowania nadmiernego popędu u psa, jest odwrócenie jego uwagi. Doskonale sprawdzi się zainteresowanie pupila aktywnością fizyczną. Zajrzyj do naszego poprzedniego wpisu i poznaj najpopularniejsze psie sporty!