Koty w rozmiarze XXL
Maine coon
Z publikacji Księgi Rekordów Guinnessa wynika, że największa rasa kota na świecie to maine coon z charakterystyczną dla niego muskularną sylwetką, puszystą sierścią oraz długim ogonem. Jej przedstawicielem jest aktualny rekordzista, czyli kot Barivel. Podczas pomiarów przeprowadzonych w maju 2018 roku miał on 120 cm długości.
Ludo, jego poprzednik, mierzył 118,33 cm. Jeszcze bardziej imponującą długość miał kot o imieniu Stewie. Wynosiła ona 123 cm i mierzonych od czubka nosa aż po koniec ogona. Niestety zmarł on w 2013 roku, dlatego przyjmuje się, że Barivel to największy żyjący maine coon na świecie.
Gęsta kryza pod szyją, dłuższy włos po spodniej stronie, puszysty ogon oraz kępki sierści między palcami to cechy rozpoznawcze tych wywodzących się z Nowej Anglii kotów. Często nazywa się je olbrzymami o łagodnym usposobieniu, gdyż mimo budzącego respekt wyglądu i pochodzenia są one dosyć przyjacielskie.
Długość ciała przeciętnego kota z rasy maine coon wynosi ok. 76-101 cm, a jego wysokość w kłębie (między łopatkami) sięga nawet 40 cm. Dla porównania większość kotów domowych osiąga zaledwie 23-25 cm wzrostu.
Kot norweski leśny
Kot norweski leśny to kolejna obok maine coon duża rasa kotów domowych, o której mówi się, że powstała w sposób naturalny, bez ingerencji człowieka. Na tym podobieństwa między tymi kotami się nie kończą.
Norsk skogkatt (nazwa norweska) również jest dosyć puchaty. Ma podwójną sierść chroniącą go przed mrozem z charakterystyczną „kryzą” dookoła szyi i „portkami” na tylnych łapach. Dzikości jego wyglądowi przydają „tufki”, czyli pędzelki na czubkach uszu, które zapewne także i Ty kojarzysz z rysiem. Samce tej rasy sięgają czasem 30 cm.
Ragdoll (po ang. szmaciana lalka)
Zastanawiasz się, skąd wzięła się oryginalna nazwa tej rasy dużych kotów? Po wzięciu w ramiona ragdolle całkowicie się rozluźniają, przez co przypominają szmaciane lalki. Mają one bardzo ufne, łagodne usposobienie. Nie bez powodu tak często stają się one towarzyszami rodzin z małymi dziećmi.
Długość ciała ragdolli wraz z ogonem sięga nawet 70 cm. To całkiem sporo ciała do przytulania.
Kot syberyjski
To duży kot domowy pochodzący z mroźnych krańców Rosji. Typowa dla tej rasy jest mocna budowa ciała, gęste futro i duża inteligencja. Zanim została ona udomowiona, właśnie te cechy zapewniały jej przetrwanie w trudnym syberyjskim klimacie. Waga tych kotów może wynosić nawet 10 kg, podczas gdy przeciętny „dachowiec” waży ok. 3,5-4,5 kg.
Amerykański bobtail
Istnienie tej dużej rasy kotów to rezultat wielu krzyżówek. Wygląd bobtaili sugeruje, że ich przodkiem może być rudy ryś północnoamerykański. Typowa dla nich jest dosyć krępa budowa ciała, dłuższe tylne łapy ułatwiające im wykonywanie skoków i krótki ogon. Bobtaile są radosne, inteligentne, bardzo przywiązują się do swoich właścicieli.
Chausie
Chausie to koty z dosyć „niecodziennymi” genami. Rasa ta powstała w wyniku skrzyżowania genów kota domowego z azjatyckim kotem błotnym (tzw. felis chaus). Od typowych „dachowców” różni je dosyć masywna postura. Wyglądem trochę przypominają one pumę.
Savannah
Do grona największych kotów domowych zaliczają się również kot Savannah. To oswojone, pełne gracji koty z egzotycznym rodowodem. Potwierdza go ich cętkowane umaszczenie, duże uszy, długie nogi i smukła budowa ciała. Stanowią one mieszankę genów kota domowego z serwalem, czyli dzikim kotem afrykańskim. Wysokość poszczególnych osobników – nawet do 50 cm – uzależniona jest od płci oraz generacji.
Czy duże rasy kotów domowych są trudne w utrzymaniu?
Ich potrzeby żywieniowe zaspokoisz gotową, dobrze zbilansowaną mokrą karmą – dobraną do wieku pupila i jego aktywności, długości sierści i ewentualnych problemów zdrowotnych.
Co warto wziąć pod uwagę, decydując się na dużego kota domowego?
Pamiętaj, że w żyłach kotów z egzotycznym rodowodem płynie dzika krew. Mają one sporo energii i wymagają więcej uwagi. Tak żywiołowe kociaki nie są najlepszym wyborem dla domów z małymi dziećmi. W takiej sytuacji lepiej sprawdzi się kot z nieco innym garniturem genetycznym.